Kobilere Ücretsiz Danışmanlık Projesi başarılı olabilir mi?

Türkiye’ye döndüğümüz sırada İstanbul Sanayi Odasının Genel Sekreteri Bahar Şahin, İstanbul Sanayi Odası Meclis Toplantısında bir konuşma yapmamı istedi. Ondan sonra da o sırada yönetim kurulu başkan vekili olan Erdal Bahçıvan ile bir öğle yemeğine çağırarak bana sanayi odasında danışmanlık teklif ettiler.

Sanayi Odasında diğer bir imkanın ‘bir gönüllü danışmanlar’ servisi kurmak olduğunu düşünüyordum. Özellikle kobilerin böyle bir servisten yararlanmalarının gerek kendilerine gerekse Türk Ekonomisinin bütününe büyük yararı olabileceğini düşünüyordum. Servisi kuracağımızı duyurunca danışmanlık için beklediğimizden çok daha büyük bir ilgi ve destek gördük. İ hayatında bürokraside akademi hayatta çok değerli tecrübeler ve üstün başarılar kazanmış pek çok kişi danışmanlık yapmayı kabul etti. Fakat kısa bir süre içinde böyle bir servis için var olacağını düşündüğüm talep konusunda çok yanıldığımı öğrendim. Danışmanlık yardımı için başvuranların çok büyük çoğunluğu sadece kendilerine para bulunmasını istiyor, fakat bu isteklerini bile değerlendirecek bilgileri vermeye razı olmuyorlardı. Teknoloji, yönetim, dış dünya ile ilişkiler gibi konularda ciddi yardım istekleri yok denecek kadar azdı. Bu deneyim ile Türkiye’deki başarısızlıklarıma bir ilave daha yapmış oluyordum.

“İzmir Karşıyaka’dan dünya’ya...” Atilla Karaosmanoğlu’nun Hatıraları, İş Bankası Yayınları, sh.442