3 Haziran 2016 Cuma

Cem Özdemir

Alman vatandaşı ve milletvekili, ayrıca Çerkes asıllı, dolayısı ile ataları itibariyle varlığını Anadolu insanının merhametine borçlu bir mülteci torunu olan Cem Özdemir, sırf kendi kariyerini sürdürebilmek için Türkçede bizim haramzadelik dediğimiz bir çıkış yaparak küçükten büyüğe her sınıftan insanımızın nefretini kazandı.
Mevzu, görünürde ve sonuçları itibariyle Ermeni Tehciridir. Alman Meclisi de Cem Özdemir'in üyesi olmaklığı dolayısı ile bu işte kullanılmıştır.
Sevgi..., hele de karşılıksız sevgi, bir insanın hayatında en çok ihtiyaç duyduğu, bazen bir ömür aradığı, uğruna pek çok şeyi feda edebileceği varoluşşal önemde bir duygu olduğuna göre insanın sevgi yokluğu/yoksunluğu hallerinde ihtiyaç giderip yaşamına devam edebilmesi için şeytanla bile işbirliği yapabileceğinin örnek haberlerini okuyoruz hergün, gazetelerin üçüncü sayfalarında..
Cem Özdemir'in çocukluğuna dair internette yaptığım gezinti, Hürriyet'in Avrupa baskısında yer alan ve Özdemir'in kendisi hakkında mutlu bir çocukluk geçirdiği algısını uyandırmaya matuf -sezgilerime göre kurgusal, kendi imalatı olabilecek- bir anı metni dışında fiyaskoyla neticelendi. Dolayısı ile bu aşamada kişisel olarak daha ileriye gidecek, köşeli yargı taşıyan bir yorumda bulunmadan; cinayetlerini söylem üzerinden ortaya döken Özdemir'in psikanalizini yapacak yetkinlikteki uzmanların değerlendirmelerini merakla beklediğimi ifade edeyim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sanatçının özgürlüğü

Yeteneklerini icra etmek, sanatçıyı günlük maişetini tedarikten alıkoyduğu için tarih boyunca sanat ve sanatçı, hamilik müessesine ihtiyaç d...