Efruz Bey, birlikte çalışmak için önemli görevlere getirdiği çalışanlarından sadakat ve ilgi (kendisine dönük hayranlık) bekler. Hesap verme huyu yoktur. Bu konuda zorda kalırsa hırçınlaşır.
Tahammülsüzdür. Talimatlarının en kısa sürede, istediği biçimde uygulanmasını bekler. Dünyanın en zeki ve en mütevazı insanı olduğundan(!), insanları dinler görünür oysa gerçekte İstişareye kapalıdır.
Adam çıkarma nedenleri kişisel ve irrasyoneldir, performans ...kriterleri ile hareket etmez. İşten çıkarmak istediği şahıs için başkalarıyla istişare yaptığı intibaı veren gizli görüşmeler yapar. Amaç, muhatabın bu görüşmeleri duyması ve makul bir bekleme süresinin ardından bunalıp kendiliğinden harekete geçmesi ve infaz için kendisine gelmesini sağlamaktır. Buna göre çoğu zaman Efruz Beyin kurbanla yüzleşmesi, kesimhanede yani Efruz Beyin belirlediği mekanda olmaktadır. Kurban, yoğun çalışma temposu sırasında kendisine vakit ayırdığı için Efruz Beye teşekkürle başlar konuşmasına. Minnettardır. Duyumları olmuştur. Doğru mudur bütün bu duydukları? O mekana gitmekle kontrol, Efruz Beye geçmiştir artık. Tutamaz kendini, açıklar oracıkta yıllar boyu eşinden sakladığı sırrını: Rutin dışına çıkmak isteyen eski Fatihlerin sınıfındandır Efruz Beyin kumaşı. Yeni tecrübeler, yeni yüzler, yeni hayranlar edinmek istemektedir. Motivasyonunun kaynağı budur.
İşin ve çalışanın uyumuna bakmaz, Efruz Bey. Kadim Türk inancına göre "kendisi hariç, kimse vazgeçilmez değildir."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder