Başbakan, 12 Mart'ta doktorlardan oluşan bir gruba hitap etti. Burada başka toplum kesimlerinin gelirleri aynı kalırken; sağlık sektörü emekçilerinin emekli maaşlarında %50 ye varan bir artışı müjdeledi.
Demokratik bir toplumda ulufenin bir sosyal politika ödemesi aracı gibi kullanımı mümkün değilse bu yapılan nedir?
Sağlıkçılar, çalışma hayatları boyunca hem maaş hem de döner sermaye geliri elde ediyorlar. Bunlardan maaş ödemesinin brüt kısmında daha sonra emekli maaşının miktarını belirleyecek olan SGK kesintisi yer alıyor. Ancak döner sermaye gelirinden SGK kesintisi yapılmıyor. Şimdi zaten çalışma hayatı boyunca döner sermaye katkısı ile gelirini maksimize etmiş bir meslek erbabı var, ortada. Prim ödemesi kadar emekli maaşı alacak. Her şey adil yani.
Emekli doktorun kazancı, başka emekli kesimlerinin kaybı değil şüphesiz. Ancak eşitlik ilkesine düpedüz aykırı, siyaseten geniş kitleleri ötekileştiren bir gelişme olacak bu.
Türkiye, görece en düşük gelir gruplarına yapılabilecek ilave -bütçe dışı- sosyal politika ödemeleri dışında, iç borçlarını GSMH'nın %1'inin altına çekmeden geliri yeniden dağıtacak kararlar almamalıdır. (İç borç ödemesinde kullanılmayan kaynakların -alternatif-faiz maliyeti vardır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder